Op 1 november jl. waren de leden van de afdeling bijeen om zich te bezinnen op de teleurstellende verkiezingsuitslag en het plaats gehad hebbende gekissebis aan de top van de partij. Maar vooral óók op de toekomst!

 

Op de knusse zolder van “de Deel” aan de Panoven waren veertien leden verzameld. Het bleek een goede representatieve mix van de afdeling; deels leden met een lange staat van dienst, deels ook wat nieuwere gezichten.
In een korte openingsspeech memoreerde raadslid Hans Lappee de dramatische duikeling van negen Kamerleden naar nipt vier en de onverkwikkelijke ontwikkelingen daaromheen. Hij adviseerde de aanwezigen het verleden maar te laten rusten en zich positief op de toekomst te beraden.

Vervolgens splitste het gezelschap zich in twee groepen: één op barkrukken en één in een overjarig bankstel.

Vervolgens kreeg iedereen twee vragen voorgeschoteld:

· waarom ben je hier naartoe gekomen?

· hoe moet GroenLinks er over twee jaar uitzien?

Waarom ben je hier naar toe gekomen?

Omdat we mee willen denken.

Omdat we lokaal wat meer invloed willen uitoefenen.

Omdat we willen werken aan meer duurzaamheid (dat is erg actueel en noodzakelijk, maar er wordt nog te weinig aandacht aan geschonken).

Omdat ik het gedoe aan de top van de partij erg jammer vind.

Omdat ik pas overgestapt ben van D’66 naar GroenLinks.

Ik vraag aandacht voor meer feeling voor de groene aspecten van de samenleving.

Vanwege mijn GroenLinkse hart.

Het is zo’n leuke club mensen.

Ben ondanks teleurstelling toch gekomen, want GroenLinks is toch de beste partij.

Om samen GroenLinks te zijn.

Om verbindingen te leggen en onze boodschap uit te dragen.

Hoe moet GroenLinks er over twee jaar uitzien?

Ik hoop op een stijgende lijn.

We hoeven niet zo groot te worden; dat is niet nodig, maar we moeten wel groei vertonen.

We willen graag weer in het college zitten.

We moeten onze stem meer laten horen.

Meer vrouwen in alle geledingen.

GroenLinks in de raad met drie leden plus een wethouder in het college.

Ons programma moet beter uitgevoerd worden.

Meer geloof in de partij en het programma.

Nieuwe leden in het bestuur (aflossing van de wacht).

Meer sociaal minder liberaal.

Geen fusie met andere linkse partijen (SP is wel sociaal, maar niet groen; PvdA niet sociaal genoeg).

Meer actiepartij.

Meer daadkracht.

Meer gezicht naar buiten.

Het negatieve imago is over 2 jaar sterk verbeterd.

We nemen een voorbeeld aan de Grünen in Duitland.

Een zichtbare partij.

GroenLinks moet meer op langere termijn werken.

Flitsende en pakkende posters.

Meer naar buiten treden (o.a. met thema- avonden, eventueel ook naar scholen).

Dat was het dan!

Uit deze “grabbelton” mogen fractie en bestuur de komende tijd putten.

In principe werden ook reeds een nagenoeg complete ProgramCommissie en een Kandidatencommissie geworven. Maar uiteraard moeten die eerst via een bestuursvoorstel door de ledenvergadering benoemd worden.

Dat komt in de eerstvolgende ledenvergadering aan de orde.

Met het gebruikelijke hapje en drankje werd de geanimeerde bijeenkomst afgerond.