Op donderdag 3 oktober stond eindelijk IJsselsteins inzet op duurzame energie op de raadsagenda. Een belangrijk onderwerp, waar jaren naartoe is gewerkt. Marianne Mols begon haar betoog met een verwijzing naar een vreemde wending in het raadsvoorstel over duurzame energie-opwek in IJsselstein. Dit voorstel geeft namelijk vooral argumenten voor een combinatie van zon en wind, maar eindigt met de conclusie dat IJsselstein kiest voor zonne-energie alleen.
Het wordt niet benoemd in het voorstel, maar deze onlogische draai is te herleiden tot de afspraak uit het coalitie-akkoord van LDIJ, VVD en CDA dat er voor 2030 geen (grote) windmolen komt in IJsselstein. Daarmee is het werk dat de ambtenaren en de adviesgroep Duurzame energie het afgelopen jaar hebben verzet om met een afgewogen advies over windenergie te komen, achteraf vergeefs gebleken. Niet bepaald motiverend voor inwoners die willen meedenken over beleidskeuzes.
Maar wij hadden natuurlijk niet alleen opmerkingen over het gevolgde proces. In haar betoog benadrukte Marianne dat GroenLinks het belangrijk vindt dat wij de afspraak nakomen die de raad heeft gemaakt om in 2030 50 gigawattuur schone energie op te wekken. En dat gaat gewoon niet met zonne-energie alleen. Er zouden dan 36 hectare zonneveld in IJsselstein moeten worden aangelegd! Dat is qua ruimtebeslag niet wenselijk en het is zeer waarschijnlijk ook niet mogelijk.
GroenLinks ziet ook dat de ruimte voor een windturbine langs de A2 krap is, maar wij willen een windturbine op die plek toch een kans geven. Er moet nog een business case worden opgesteld voor een windturbine op die plek, en die kan definitief uitwijzen of een turbine die voldoende rekening houdt met de omgeving financieel haalbaar is, aldus Marianne.
Vooruitkijken
Met onze keuze om een windturbine langs de A2 een kans te geven, kijken we ook vooruit. Er wacht na 2030 nog een energie-opgave, en die kan echt niet worden ingevuld met zon alleen. Ook vanuit dit oogpunt hadden we het beter gevonden om de afgewogen adviezen voor een windturbine in de raad te bespreken, in plaats van de antiwindmolenstemming te voeden, zoals het raadsvoorstel doet met zijn onlogische conclusie.
Omdat de ruimte in IJsselstein echter beperkt is, vroegen we in het gezamenlijk amendement van D66, GroenLinks en PvdA ook om in overleg te gaan met buurgemeenten voor een onderzoek naar aanvullende gebieden waar een combinatie van zon- en windenergie mogelijk is. Het verzoek om samenwerking te zoeken met buurgemeenten deelden we met de CU en de coalitiepartijen. Een deel van onze wensen wordt dus toch opgevolgd – zij het dat wij vooral overleg wensen met het oog op de toekomstige opgave, en de andere partijen dat vooral doen met het oog op de opgave tot 2030.
Tot slot: los van wat verschillende partijen wensen, zal het tot na 2030 duren eer nieuwe zonnevelden of windturbines in onze regio aangesloten kunnen worden op het net. Dit als gevolg van netcongestie. Zo bezien hadden ook de coalitiepartijen kunnen kiezen voor een windturbine!